Rabbime Sığınırım

De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.” (Nas Suresi, 1....6)

Kovulmuş Şeytandan Allah’a Sığınırım... Sığınırım çünkü o, sürekli insanı sürekli gözleyerek, ne şekilde saptıracağının planını yaparak, kendisine uyanları azaba götürmeye and içmiş. Allah’ın varlığına, gücüne ve ilmine yakından tanık olmuşken itaati değil isyanı seçmiş.

Allah Adem (as)’ı yarattığında secdeyi emretmiş. Ama cinlerden İblis, Adem(as)’ın topraktan, kendisinin ise ateşten yaratıldığını, dolayısıyla da daha üstün olduğunu söylemiş Yaratıcısına. Ve böylece ahmaklığını göstermiş; her ne kadar zeki de olsa... Akılsız ancak zeki ve kurnazdır şeytan. Tüm kötülükleri iyilik, güzellik, doğruluk gibi değerlerle süsleyerek insanlara sunar.

Şeytan nefsine, gurur ve kibrine tam teslim olmuş azgın bir varlık. Secde ederek alçalacağını düşünmüş. Kimi insanların da aynı kibir yüzünden değil midir secdeye baş eğememeleri?

İsyanının ardından İblis, Allah’tan kıyamete kadar süre istemiş. İzin verilmiş; çünkü dünya imtihan amacıyla yaratılmış. İşte o son güne kadar İblisin ins ve cin şeytanları, insanlara sağlarından sollarından-zayıf noktaları her neredeyse- yaklaşır, olmadık kuruntulara düşürür, fısıldar, vesvese verir.

Şeytanların ahlakını benimseyen insan, yavaş yavaş ‘ins şeytan’ haline gelir. Böylece şeytanın, inançlarını tebliğ edecek binlerce ağzı, bedeni ve insanları saptıracak binlerce itaatli askeri olmuş olur.

Şeytanı bilir insanlar ama birçoğu onu hayali bir varlık gibi düşünür. Yalnızca çok büyük suçlar işleyen kişileri etkileyebildiğini zanneder. Oysa şeytan her insan için tehlikedir. Zekice, en uygun şekilde insana yanaşır.

Yalnızca Rabbine teslim olmuş, O’nu sıkça anan, içinde Allah aşkı ve Allah korkusu taşıyan insan, şeytanın oyunlarına gelmez, telkinlerine kanmaz. Zaman zaman vesvese verse de onun zehrinin panzehrini Allah bize işaret eder; Kendisine sığınmak…

Şeytanın, Allah Katında bulunmuş olması, Allah’ın varlığına şahit olması, onu -Allah’ın dilemesiyle-korkutmamış ki azabın en şiddetlisini hak ettiğini, ebedî mekânının ateş yurdu olduğunu bile bile faaliyetlerine devam ediyor.

Şeytan ve itaatli ordusu ile birlikte yaşıyoruz. Dikkatli olmazsak binlerce ins ve cin şeytan, bize yaşama amacımızı, ölümü, ahireti, her şeyi, kendimizi bile unutturabilir. Telkinleriyle şuursuzlaşmaktan Allah esirgesin. Her an teyakkuzda olmak, imanı kuvvetlendirmek lâzım.

Yel değirmenleriyle savaşır gibi boşa kılıç sallayıp güçten düşmemeli. Şeytanla, onun boyutunda mücadele vermeli. Onun durumunu ve yapabileceklerini derin düşünmeli. Şerrinden Allah’a sığınmalı.

Ve de ki: "Rabbim, şeytanın kışkırtmalarından Sana sığınırım."

"Ve onların benim yanımda bulunmalarından da Sana sığınırım Rabbim."

(Mü'minun Suresi, 97-98)